26 Temmuz 2009 Pazar § 0

rüzgardı herzaman tutunduğumuz rengarenk salıncak,
bazı zamanlar onu arkamıza aldık yönümüzü bulmamıza yardımcı oldu...
bazı zamanlar tabiat ananın kudretine inat rüzgara karşı durdu bedenlerimiz...
bu gün karşı gelme baş kaldırma günüydü
bu gün tabiat anaya sırt çevirip rüzgarlara isyan ettimher yön çıkmazdı...
Tanrının masasına oturup onunla konuştum ceviz ağacından yapılma bir masası vardı,
kibirliydi...
arkasında diplomaları asılıydı.
neden bu kadar sorun çıkarmıştım?
hepimiz birer nadide kar tanesiydik,
bunun farkına varamamışmıydım?
boşversene...
onun sayısız melekleriyle savaştım,
ve kaybettim savaşı.
insanda bu yenilmez hırs ve azim olduktan sonra savaş yitirilsede ne çıkar....
bir gün benimsin,
sakın düşme..

What's this?

You are currently reading at Radioactive Lullabies.

meta

  • Author: Elizaphelia©
  • Comments: No Comments

Yorum Gönder