my gift of silence

17 Ocak 2010 Pazar § 0


Az öncede biyerde dediğim gibi; gökkuşağı hep rengarenktir, siyaha dönmez hiç. Ama biz siyah görüyoruz bazen onu, siyah bakıyoruz. Sonra korkup kaçıyoruz. Aslında kaçtığımız kendimiziz, sorun kendimizde, bizim bakış açımızda, gözlerimizde, retinada otta bokta. O gökkuşağında hiç bi sorun yok, hala parlak, rengarenk.

Biraz sabır gerek sanırım. Siyahlık geçene, tekrar renkleri görene kadar. Nasılsa bakanda aynı, orda duranda, gökkuşağıda. Tekrar renkleri görmen için sana yardım eden gökkuşağının sonundaki hazine kıvamındaki sevgiliyide elinin tersiyle itmemeliki beklemek kolay olsun siyahın gidişini.


sen bana güven sadece gerisini düşünme. çünkü ben sana güvendim.

bide sessizlik iyidir bazen.öğrensem iyi olucak.

give my gun away when it's loaded.



-N-

What's this?

You are currently reading my gift of silence at Radioactive Lullabies.

meta