5 Ağustos 2010 Perşembe § 0

Yangın dumanın, ateşin, külün, havanın, oksijenin içindedir.
Dokunduğu herşeyi kendine katar.
Kapıya dokunursunuz, arkasındaki aç yaratığı hissedersiniz.
Ama yine de açarsınız.
Onu dışarı bırakırsınız.
Bu gerçekten çok güçlü.
Çok güzel.
Alev her yerdeydi.
Bazen çok şiddetliydi, bazen de tahrik edici.
Ama hep dans ediyordu,
sana kendi nefesini duymanı bahşederek.

What's this?

You are currently reading at Radioactive Lullabies.

meta