Kendini hiç bir yere ait hissedememe hissi çok yazık bi his ve malesef bu hissi "ben hiç bir yere ait değilim canım kusura bakma" diyen siz yapmıyorsunuz aslında. Bunu size zaman içinde yaşadıklarınız, istenmemeleriniz, sevilmemeleriniz, çok sevip ağzınıza edilmeleriniz bir savunma sistemi olarak söylettiriyor. Sizin coolluğunuz değil yani o. Tamamen kendi içinizdeki öküz gibi oturmuş olan yalnızlık hissi.
Çok üzülüyorum ben mesela kendim için. Bazen öyle bi his geliyor ki; tamamen yalnızım. Ama bunu ben istemiyorum. Ben bazen istenmediğimi hissediyorum. Hiç bir yerde. NE BOK YEMEYE DURUYORUM BEN BURDA?! diye soruyorum kendime ama sonuç hala duruyorum. -.-
Kötü bişey sevilmemek. Zaten sonra hak veriyorum kendime dışarıda onca sevilecek insan varken neden ben sevileyim ki? Ben olsam da kendimi sevmezdim. Hayır en azından daha saygın olabilsem. Bu kadar rezil bi halde olmak fecahat.
Bu kadar acınası olmamalıydım bence.
What's this?
You are currently reading Aidiyetsizlik vol.bilmemkaç at
Radioactive Lullabies.
meta
-
Author:
Elizaphelia©
-
Comments:
No Comments
-
