30 Aralık 2010 Perşembe § 0

Çok sinirliyim bu aralar. Ve sinirimi birileri kırılıcak, yanlış anlıcak diye hiç bir şekilde dışarı çıkaramıyorum. Nefret ediyorum böyle olmaktan! Sürekli susmaktan sıkıldım. Anlatamamaktan, tepkisizlikten yoruldum. Hiç bir şeye zamanımın olmamasından bıktım. Sürekli koşturmaktan, koşturmanın sonunda bi bok olmamasından boğuldum. Neden bunları hep içimde taşımak zorundayım. Neden hep mutluymuş gibi görünmek zorundayım. Neden sadece sıkıldığım için surat asamıyorum.

Ayrıca Matematikten gerçekten tiksiniyorum ve matematik ölsün istiyorum.








{liseli ergen mode on}

What's this?

You are currently reading at Radioactive Lullabies.

meta