Radioactive Lullabies

cocukken hic birsey icin yasamazsin..
bu yuzden en guzel gunler o zamana aittir..amac yoktur..ki bu yuzden arac da..
ve ikisinin disleri arasinda ezilip duran bir adet sen de yoksundur..,
hersey olmasi gerektigi gibi, sirf yasamak icindir..sadece mutlu olmak icin..hic birsey toren haline getirilmez..kimse birsey beklemez..
sonra ergen olunca, “hedef koy” derler..sesli demelerine gerek yok..bir sekilde dikte ederler..”hedef”in -hatta yetmez “lerin” - icin yasar olursun..bu olacam dersin..yok hayır su..ben kimim dersin..ne bok yiyecem dersin..dedirtilirsin..10 yil sonra nerde, ne yapacam diye duslersin..yetiskinsin..muhtemelen sevmedigin birseyin icindesin..hedefinle yer degistirmissin..

artik 12deki sensin..yetiskinligin en boktan tarafi budur..dusleyecek bi 10 yilin daha olmadigini artik bilmektesin..bi ise yaramayacagini zaten ogrendin..”
hani hepimiz farkli oldugumuza inandirildik, buyunce onemli kimseler olacaktik ya”..iste bu hayalkirikligi ondan dersin..12de birgun vurulup olmeyi beklersin..
hep tembihledikleri gibi hayatinin kiymetini bildin..
aferin..